کشکک زانو ، استخوانی است که در قسمت جلوی زانو قرار دارد. دررفتگی کشکک زانو زمانی رخ می‌دهد که کشکک زانو راستای مناسب خود نسبت به شیار زانو، که به آن تروکلئا گفته می‌شود، را از دست بدهد. این عارضه به طور معمول در افراد جوان و از نظر جسمی فعال اتفاق می‌افتد. شایعترین علامت مکرر گزارش شده توسط افراد ، بی ثباتی کشکک زانو است.

در رفتگی کشکک زانو ممکن است با شکل غیر طبیعی استخوان‌های مفصل زانو، ضعف عضلات اطراف مفصل ران یا زانوها و گرفتگی یا پارگی بافت های نرم در زانو همراه باشد. رباط ها استخوان ها را به یکدیگرمتصل می‌کنند. رباط پاتلافمورال میانی، استخوان پایین ران را به کشکک زانو متصل می کند. بنابراین با پارگی این رباط مشکلات زیادی ایجاد می‌شود. پس از در رفتگی کشکک زانو، ممکن است با آسیب غضروف و پارگی رباط مواجه شوید. متخصص زانو ممکن است جراحی را برای ترمیم یا بازسازی رباط توصیه کند.

اگر این اولین دررفتگی در ناحیه زانو است، و در پی آن آسیب رباط ایجاد شده، معمولا اقدام به جراحی در اولویت قرار می‌گیرد؛ زیرا جراحان زانو معتقداند؛ اولین آسیب به رباط قابل ترمیم است و پس از دررفتگی های مکرر و آسیبهای پی در پی، رباط قابل ترمیم نیست، و باید توسط تاندون یا رباطی که جراح از جای دیگری در بدن می گیرد؛ بازسازی شود.

رباط فقط در شرایط پارگی جزئی قابل ترمیم است و در شرایطی که به طور کامل پاره شده باشد؛ هیچ روشی قادر به ترمیم آن نیست و راه درمان آن بازسازی خواهد بود. ما در این مقاله، گزینه های غیر جراحی را برای بیماران دچار در رفتگی مکرر یا مزمن کشکک زانو بررسی خواهیم کرد.

درمان دررفتگی کشکک زانو بدون جراحی

بدیهی است که اولین اقدام درمانی برای در رفتگی کشکک زانو، برگرداندن کشکک در جای خود و ایمن سازی آن است. درمان دررفتگی کشکک زانو، بسته به شدت در رفتگی، به روشهای مختلفی انجام می‌شود که برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

استراحت

یکی از موثرترین روشها برای درمان آسیبهای زانو، استراحت و پرهیز از فعالیتهای غیر ضروری است. این کار به تنهایی می‌تواند بسیاری از علائم ناخوش آیند در زانو را کاهش یا بهبود دهد.

کمپرس یخ

در اغلب آسیب دیدگی‌های زانو برای کاهش تورم و التهاب می‌توان از کمپرس یخ استفاده کرد. کمپرس یخ روزانه چندین بار قابل انجام است؛ فقط باید دقت شود، یخ مستقیم روی پوست قرار نگیرد.

تحت فشار قرار دادن زانو

در برخی موارد با بانداژ کردن زانو و تحت فشار قرار دادن آن می‌توان تا حدی علائم در رفتگی کشکک زانو را از بین برد

داروها

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDها) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین یا استامینوفن‌ها به کاهش درد و تورم کمک می‌کنند. تجویز (داروی ضد التهاب غیر استروئیدی) ، احتمال ابتلا به آرتروز را در طولانی مدت افزایش می‌دهد. نکته کلیدی در حفظ قدرت زانو تحریک بهبودی ناحیه است ، نه پوشاندن درد با استفاده از کورتیزون شات یا NSAID. ضمن اینکه باید پیش از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید، زیرا مصرف دوز بیش از حد این داروها می‌تواند باعث خونریزی معده و عوارض دیگری شود.

گچ گیری یا آتل بندی

در در رفتگی کشکک زانو با گچ گیری یا آتل بندی، می‌توان زانو را در بهترین حالت ممکن تا مدت محدودی (اغلب 6 هفته) ثابت نگه داشت. این روشها برای جلوگیری از حرکت‌های ناخواسته زانو که می‌توانند باعث بدتر شدن آسیب شوند. با این حال، گچ گیری و آتل بندی ممکن است منجر به سفتی، ضعف و از دست دادن کنترل پروگزیمال شود؛ که اغلب همراه با بی حرکتی طولانی مدت در نتیجه گچ گیری یا آتل بندی اتفاق می‌افتد.

درمان دررفتگی کشکک زانو با زانو بند طبی

برای اینکه بتوان کشکک زانو را روی شیارش یا در وضعیتی مناسب نگه داشت، باید از زانو بندهای طبی یا بریس زانو استفاده کرد. بریس‌های خاصی وجود دارد که برای درمان دررفتگی کشکک زانو طراحی شده‌اند. از پزشکتان بپرسید که چه بریسی برایتان مناسب است.

حرکات کششی و ورزشی

برخی حرکات ورزشی و کششی‌، می‌توانند در بهبود در رفتگی زانو موثر باشند. شما می‌تواند در ارتباط با این حرکات از پزشک خود مشاوره بگیرید.

اقدامات پیشگیرانه از دررفتگی کشکک زانو

• پوشیدن کفش مناسب
• پرهیز از فشارهای اضافی به زانو
• مراقبت از زانو در مقابل صدمات و آسیبهای احتمالی