اعمال جراحیهای ترمیمی زانو با هدف جلوگیری از آسیب بیشتر به مفصل زانو و یا جلوگیری از عوارض جدی آن انجام میشوند. جراحیهای ترمیمی معمولا طی جراحی آتروسکوپی زانو صورت میپذیرند.
جراحی آتروسکوپی زانو:
جراحی آرتروسکوپی زانو ممکن است یک گزینه درمانی برای انواع خاصی از درد زانو باشد. جراحی آرتروسکوپی روشی است که شامل قرار دادن یک دوربین کوچک در داخل مفصل است. از طریق برشهای کوچک دیگر، ابزارهایی را میتوان برای ترمیم یا حذف ساختارهای آسیب دیده وارد کرد.
بسیاری از روشهای جراحی مختلف که معمولاً به روش آرتروسکوپی انجام میشوند، زمانی از طریق برشهای بزرگتر انجام میشدند. مزیت آرتروسکوپی این است که میتواند آن روشهای جراحی را بدون آسیب رساندن به ساختارهای طبیعی اطراف مفصل انجام دهد. با کمتر تهاجمی بودن، این امید وجود دارد که درد کمتر و بهبودی سریعتر اتفاق افتد.
با این حال جراحی آرتروسکوپی هنوز یک روش جراحی است که خطراتی را به همراه دارد و نیاز به توانبخشی مناسب پس از عمل دارد. مهم است که ماهیت هر عمل جراحی در نظر گرفته شده، خطرات مربوط به آن و بهبودی پس از عمل را که برای دستیابی به یک نتیجه موفقیتآمیز ضروری است، درک کنید.
موارد ترمیم زانو:
ترمیم زانو ممکن است شامل یکی از موارد زیر باشد:
- برداشتن یا ترمیم پارگی منیسک
- بازسازی یا ترمیم پارگی رباط صلیبی
- برداشتن قطعات کوچک پاره شده غضروف مفصلی
- برداشتن قطعات سست استخوان
- برداشتن بافت سینوویال ملتهب
- برداشتن کیست بیکر
- تنظیم مجدد کشکک
- ایجاد سوراخهای کوچک یا ریزشکستگی در نزدیکی غضروف آسیبدیده برای تحریک رشد غضروف
انواع جراحی ترمیمی زانو:
برخی از انواع جراحی ترمیمی زانو که به روش آرتروسکوپی انجام میشوند، عبارتند از:
جراحی پارگی منیسک یا غضروف:
منیسککتومی نام رسمی جراحی است که شامل برداشتن بخشی از غضروف منیسک از مفصل زانو است. منیسک یک غضروف ضربهگیر است که بین انتهای استخوان قرار میگیرد تا مانند بالشتک عمل کرده و از زانو حمایت کند. پارگیهای کوچکتر منیسک را معمولاً میتوان برای تسکین علائم پارگی مینیسک کوتاه کرد.
ترمیم منیسک:
ترمیم مینیسک یک روش جراحی است که برای ترمیم منیسک آسیبدیده انجام میشود. ترمیم منیسک میتواند آناتومی طبیعی زانو را بازیابی کرده و در صورت موفقیت آمیز بودن، پیشبینی طولانی مدت بهتری ارائه دهد. با این حال، ترمیم مینیسک جراحی مهمتری است که بهبودی طولانیتری دارد. همچنین به دلیل خونرسانی محدود به منیسک، ترمیم منیسک همیشه امکانپذیر نیست.
بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL):
رباط صلیبی قدامی یا ACL یکی از چهار رباط اصلی زانو است. ACL برای ثبات زانو بسیار مهم است و افرادی که به ACL خود آسیب میرسانند، اغلب از خارج شدن زانوی خود از مفصل رنج میبرند. بنابراین بسیاری از بیمارانی که دچار پارگی ACL هستند، درمان جراحی این آسیب را انتخاب میکنند. اکثر جراحیهای ACL به روش آرتروسکوپی انجام میشود.
برداشتن پلیکا:
پلیکا بقایای بافتی است که از رشد جنین باقی مانده است. در مراحل اولیه رشد، زانوی شما به بخشهای جداگانه تقسیم میشود. تقسیمکنندههای محفظهها به مرور زمان از بین میروند اما مقداری باف اضافی باقی میماند. زمانی که این بافت باقیمانده برجستهتر باشد، به آن پلیکا میگویند. پلیکای تحریک شده را «سندرم پلیکا» میگویند. برداشتن پلیکا برای حذف این بافت تحریک شده انجام میشود.
رهاسازی جانبی:
کاسه زانو در انتهای استخوان ران در شیاری از غضروف بالا و پایین میرود. ممکن است کاسه زانو به سمت بیرون این شیار کشیده شده یا حتی ممکن است از شیار خارج شود و با خم شدن مفصل زانو باعث ایجاد درد شود. رهاسازی جانبی برای شل کردن رباطهایی که کاسه زانو را به سمت خارج شیار میکشند، انجام میشود.
میکروشکستگی:
میکروشکستگی درمانی است که برای تحریک بدن به رشد غضروف جدید در ناحیه غضروف آسیبدیده استفاده میشود. در روش میکروشکستگی، از لایه بیرونی سفت استخوان نفوذ کرده تا به لایههای داخلی استخوان، جایی که سلولهای مغز استخوان وجود دارد، برسند. سپس این سلولها میتوانند به ناحیه آسیبدیده دسترسی پیدا کرده و شکاف غضروف را پر کنند.
کاشت کندروسیت اتولوگ:
در این روش، از جراحی آرتروسکوپی برای شناسایی مناطق آسیب غضروف و برداشت سلولهای غضروف استفاده میشود. سلولهای خود فرد سپس در آزمایشگاه رشد داده شده و در یک روش جداگانه در مفصل کاشته میشوند که به یک جراحی باز نیاز است.
انتقال غضروف (OATS):
انتقال غضروف شامل جابجا کردن غضروف از قسمتهای سالم مفصل به مناطق آسیبدیده است. شاخههای کوچک غضروف همراه با بخشی از استخوان زیرین برداشته میشوند و به ناحیه آسیب منتقل میشوند. پلاگها از قسمتهایی از مفصل گرفته میشوند که سطح غضروفی مورد نیاز نیست.
عوارض و خطرات جراحی ترمیمی زانو (آتروسکوپی زانو):
خطرات بیهوشی و جراحی عبارتند از:
- واکنشهای آلرژیک به داروها
- مشکلات تنفسی
- خون ریزی
- عفونت
خطرات اضافی این جراحی عبارتند از:
- خونریزی در مفصل زانو
- آسیب به غضروف، منیسک یا رباطهای زانو
- لخته شدن خون در پا
- آسیب به رگ خونی یا عصب
- عفونت در مفصل زانو
- سفتی زانو